Mijn visie op Web 2.0 is veranderd.Ik was bang voor het onbekende:"er gebeuren allemaal enge en foute dingen op het web". En ik voelde me onzeker"dat snap en kan ik niet". Deze vooroordelen zijn voor een groot deel weggenomen omdat ik simpelweg meer weet.
Ik was laatst op een verjaardag waar ik deelnam aan een discussie over verschillende 'Tools' van web 2.0. Ik kende mezelf bijna niet meer terug. Was verbaasd over de termen die ik gebruikte en de hoeveelheid kennis die ik nu al heb.
Ook vraag ik me nu af waarom ik eigenlijk niet met mijn eigen naam en foto en zelfs die van mijn familie, op het web zal gaan. Wat kan dat nou eigenlijk voor kwaad? Het doet me goed meer vertrouwen te voelen.
Ik zal wel kritisch blijven. Ik vind het dan ook interessant om te onderzoeken wat b.v. het effect is op het gedrag van mensen:"gaan onze p.c.'s en mobieltjes straks alleen nog maar met elkaar uit of kunnen we ze ook thuis laten?"En ook zou ik verder willen bekijken hoe de minder bedeelden in deze wereld hier baat bij kunnen hebben. En dan bedoel ik op structurele basis, niet alleen door incidentele verslag-geving en reddings-actie's. Alhoewel dit natuurlijk wel een hele goede ontwikkeling is!
De ontwikkelingen in deze 'digitale revolutie' gaan razend snel. (en het gevoel dat het allemaal heel snel gaat, krijg ik ook bij het volgen van deze cursus.)
Mede daarom ben ik van mening dat voorlichting en begeleiding geven heel belangrijk is. En dan niet verplicht, maar aan mensen die daar behoefte aan hebben. De eerste en meest belangrijke doelgroep zijn ook mijns inziens de leerkrachten op scholen. maar ook ouders, kinderen en alle andere geïnteresseerden.
Hoe zie ik dat in de praktijk:
De media-couches kunnen de boer op naar scholen en voorlichting geven op lerarenvergaderingen en ouderavonden. Onderwerpen die bij me opkomen zijn: 'Wat zijn er allemaal voor tools en hoe kun je ze inzetten; hoe en waarover en met welke tools kun je kinderen begeleiden en ondersteunen.'
In de bibliotheek kan de frontoffice vragen van mensen beantwoorden, mensen doorverwijzen en eventueel helpen met dingen. Maar dan moet er wel over nagedacht worden in welke vorm dit gegoten kan worden.
Genoeg te doen dus. En er zullen voor de bibliotheek ongetwijfeld nog veel meer mogelijkheden zijn, zowel intern als extern.
Ik ervaar Web 2.0. als een verrijking. En bovendien,en dat had ik niet verwacht, vind ik het ook nog eens heel erg leuk om er mee bezig te zijn.
Leuk, die effecten die de cursus op je heeft en je hebt goede ideeen. Heb je al bedacht met wat je op het web gaat met je hele familie, of bedoel je in deze blog? Babysteps wil ook iets voor leerkrachten, misschien kunnen jullie de krachten bundelen?
BeantwoordenVerwijderenMet wat ik op het web zou gaan met mijn familie: dan denk ik aan b.v. vakantiefoto's(niet in zwemtenue)op flickr. of een toepasselijke foto voor op mijn blog.
BeantwoordenVerwijderenIk zie jouw droom helemaal zitten. oor leerkrachten en docenten hebben we inmiddels 23-dingenvarianten en ook voor senioren is er het één en ander ontwikkeld.
BeantwoordenVerwijderenIk zou het geweldig vinden als mensen bij de bibliotheek binnen komen lopen als ze een vraag hebben over hoe ze een foto op hun blog kunnen zetten, of een facebookaaccount aan kunnen maken. En dat de bibliothecaris zijn hand daar niet voor omdraait en gelijk eens laat zien hoe een iPad werkt. Dat is mijn beeld van een mediawijze bibliotheek. Hulde, ga voor die visie.
May dreams come true. Dat zou inderdaad een taak van de bibliotheek zijn maar verwacht de klant ook dat hij/zij zulke hulp in de bibliotheek kan krijgen? En is het dan niet noodzakelijk dat alle medewerkers goed op de hoogte zijn? (dus de cursusstof moeten beheersen)
BeantwoordenVerwijderenMisschien niet iedereen, maar zeker een aantal. En is het daarnaast niet een kwestie van aanbieden, laten zien, pr, de juiste instelling, allertheid en vooral "practice what you preach"?
BeantwoordenVerwijderenDat denk ik ook. Enkelingen zijn ook al met dit soort hulpvragen langs geweest.
BeantwoordenVerwijderenIk geloof dat de tijd er rijp voor is. Er moet wel nagedacht worden over de vorm die je dit geeft. Een infomedewerker kan niet uitgebreid met een klant achter de computer gaan zitten wanneer er een rij staat.
De vraagsteller moet wel de eerste keer 'goed' geholpen worden.
BeantwoordenVerwijderenEr wordt achter de schermen gewerkt aan loketfuncties/spreekuren, en dit is typisch zoiets wat daarin meegenomen kan worden dan kun je klanten verwijzen als er onvoldoende tijd is. En we bieden al een aantal workshops aan. Wat voor soort vragen kregen we en heb je nog aanvullingen en onderwerpen voor de cursussen?
Spreekuren/loketfuncties lijkt me een goed idee. De vragen in Heemstede hadden betrekking op Hyves en Internet(algemeen).Wat er op de website van de bibliotheek staat in de aankondiging voor de koffieochtend in de week van de Media-wijsheid lijkt me de spijker op z'n kop. Wat betreft aanvullingen: Waar je op moet letten bij een account aanmaken en instellingen; betekenissen van veel gebruikte computertermen, en: vergeet de echte digibeet niet.
BeantwoordenVerwijderen